პროსტატიტი მამაკაცის სასქესო ორგანოების ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული დაავადებაა. პროსტატიტის სიმპტომები მამაკაცებში და მისი მკურნალობა დამოუკიდებლად არ შეიძლება განისაზღვროს და დანიშნოს.
თუ მამაკაცს აქვს პროსტატიტის პირველი ნიშნები, დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს. მცირე სისუსტესაც კი, რომელიც მიუთითებს შარდსასქესო სისტემის დაავადების განვითარებაზე, შეიძლება სერიოზული გართულებები გამოიწვიოს.
პროსტატის ფორმა წაბლის მსგავსია. პროსტატის განივი სიგრძე მამაკაცებში არის 4 სმ, გრძივი - 3 სმ, სისქე - 2 სმ. ორგანო შედგება ჯირკვლოვანი ქსოვილისგან. ზედა ნაწილში ის უკავშირდება შარდის ბუშტს, ხოლო სათესლე არხები ქვედა ნაწილიდან შორდება.
პროსტატის ფუნქციები
პროსტატი ან პროსტატის ჯირკვალი ასრულებს ძალიან მნიშვნელოვან ფუნქციას: გამოიმუშავებს სათესლე სითხეს, რომელიც ერევა სპერმატოზოვას და წარმოქმნის სპერმას. ერექციის დროს ორგანო მოქმედებს როგორც სარქველი, რომელიც ხელს უშლის შარდის გადინებას სქესობრივი აქტის დროს.
პროსტატაში A და B იმუნოგლობულინების, ასევე ლიზოზიმის (ანტიბაქტერიული ფერმენტის) შემცველობის გამო ინფექცია ვერ აღწევს ზედა საშარდე გზებში.
სათესლე ჯირკვლების ფუნქციონალური უნარი დამოკიდებულია პროსტატაზე, შესაბამისად, ამ ორგანოს დაავადებებთან ერთად, მამაკაცის სექსუალური ძალა სუსტდება და სპერმის გამომუშავება ირღვევა, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს უნაყოფობა.
რატომ უვითარდებათ მამაკაცებს პროსტატიტი
პროსტატიტი მამაკაცებში გავრცელებული დაავადებაა. ცივ რეგიონებში მაღალი ტენიანობის მქონე ადამიანები უფრო მგრძნობიარენი არიან მის მიმართ. პროსტატიტი წარმოიქმნება სხეულის ჰიპოთერმიის შედეგად, რადგან სიცივე არის მიდრეკილი ფაქტორი თხევადი სეკრეციის სტაგნაციისთვის და ეს იწვევს პათოგენური მიკროორგანიზმების აქტიურ რეპროდუქციას.
პროსტატიტი ვითარდება 30 წლის შემდეგ. სუსტი იმუნიტეტით მას შეუძლია ქრონიკული კურსის გავლა გამოხატული სიმპტომების გარეშე, ამიტომ მამაკაცი ვერ ამჩნევს დაავადების ნიშნებს და არ მიდის ექიმთან, მაგრამ მრავალი წლის განმავლობაში ცხოვრობს ამ დაავადებით. დანიშნეთ ექიმთან შეხვედრა მხოლოდ ჯანმრთელობის მკვეთრი გაუარესების შემდეგ. ეს ხდება 45-50 წლის ასაკში, როცა მამაკაცს პროსტატის ადენომის დიაგნოზი უსვამს და მკურნალობა რთულდება.
დაავადება პროსტატის კეთილთვისებიანი სიმსივნეა, რომელიც აუარესებს მამაკაცის ცხოვრების ხარისხს, თანდათან შეუძლებელს ხდის ინტიმურ ურთიერთობას. ადენომის მკურნალობა მხოლოდ ქირურგიულია. მისი მოხსნის შემდეგ პრობლემა ქრება, მაგრამ პოსტოპერაციულ პერიოდში აუცილებელია ექიმის დანიშნულების ზედმიწევნით დაცვა, ამ შემთხვევაში სარეაბილიტაციო პროცესი უმტკივნეულო იქნება და ადამიანი სრულფასოვან ცხოვრებას უბრუნდება. სიფრთხილეა საჭირო, თავიდან აიცილოთ ჰიპოთერმია და პროსტატიტის სიმპტომები აღარ დაბრუნდება.
რა სიმპტომები ახასიათებს პროსტატიტს
პროსტატიტი არ ვლინდება დაუყოვნებლივ, თანდათან ვითარდება ორგანიზმში. დაავადების სიმპტომები მამაკაცებში ვლინდება ტკივილით მუცლის ქვედა ნაწილში, სუპრაპუბიკურ მიდამოში და პერინეუმში.
ეს შეგრძნებები ძლიერდება სქესობრივი აქტის შემდეგ. შარდვა ხდება წყვეტილი, მტკივნეული და შეიძლება გაჩნდეს შარდის ბუშტის არასრული დაცლის შეგრძნება. განსაკუთრებით პათოლოგიური მდგომარეობა ღამით ვლინდება, ტუალეტში წასვლის ცრუ მტკივნეული მოთხოვნილებაა. ტკივილი ეაკულაციის დროსაც ჩნდება. სქესობრივი კავშირი მტკივნეული ხდება.
პროსტატიტს აქვს მწვავე და ქრონიკული მიმდინარეობა. მწვავე ფაზაში დაავადების სიმპტომები უარესდება, პაციენტის ჯანმრთელობა მკვეთრად უარესდება. პროსტატიტის პირველი ნიშნები მამაკაცებში კურსის მწვავე ფაზაში შემდეგია:
- ტემპერატურა იმატებს;
- არის სისუსტე და ტკივილები სხეულში;
- შემცივნება ხდება.
ტარდება კვლევები, იღებენ ლაბორატორიულ გამოკვლევებს, იკვლევენ შარდს, სპერმასა და სისხლს. მწვავე ბაქტერიული პროსტატიტის დროს მაჩვენებლები მკაფიოდ იქნება გამოხატული. დაავადების ქრონიკული მიმდინარეობისას მამაკაცში უფრო გამოხატულია გაღიზიანება, შფოთვა, გაღიზიანება და ა. შ. დაავადების სწორი დიაგნოზის დასადგენად აუცილებელია გამოკვლევა.
ბაქტერიული პროსტატიტი არის პროსტატის ჯირკვლის ანთებითი დაავადება, რომელიც მკვეთრად ამცირებს პაციენტის ცხოვრების ხარისხს და შეიძლება გამოიწვიოს შეუქცევადი შედეგები მამაკაცის სასქესო ორგანოებში.
პროსტატიტი შეიძლება იყოს ინფექციური ან შეგუბებითი (არაინფექციური). ინფექციური პროსტატიტი ხდება მაშინ, როდესაც ინფექცია შედის პროსტატის ქსოვილებში. მიკრობები, ვირუსები, სოკოები და ბაქტერიები შეიძლება შეაღწიონ სასქესო ტრაქტის მეშვეობით. დაავადება შეიძლება განვითარდეს ქრონიკული ტონზილიტის, სინუსიტის ან თირკმლის დაავადების შედეგად.
ადამიანის ორგანიზმში ცხოვრობენ პირობითად პათოგენური მიკროორგანიზმები, რომლებიც შეიძლება გააქტიურდეს იმუნური სისტემის შესუსტებისას ან ჰიპოთერმიის დროს. ესენია Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, ენტეროკოკები და ა. შ. პროსტატაში შეღწევით იწვევენ მწვავე ანთებით პროცესს.
არაინფექციური ან შეგუბებითი პროსტატიტი ყალიბდება მენჯში სისხლის მიმოქცევის დარღვევის გამო. მიზეზი შეიძლება იყოს უმოძრაო ცხოვრების წესი, მენჯის დაზიანებები, ჰორმონალური დარღვევები, ხანგრძლივი სექსუალური აბსტინენცია ან ზედმეტად აქტიური სქესობრივი ცხოვრება. პროსტატაზე უარყოფითად მოქმედებს მოწევა და ალკოჰოლი.
როგორ ვუმკურნალოთ პროსტატიტს
ინფექციური ხასიათის პროსტატიტის დროს გამოიყენება ანტიბიოტიკოთერაპია. გამომწვევის ტიპის დადგენის შემდეგ ინიშნება ანტიბიოტიკების შესაბამისი კომბინაცია, რის შემდეგაც ჯანმრთელობა უმჯობესდება მოკლე დროში.
პრეპარატები შეირჩევა მხოლოდ ლაბორატორიული ანალიზისა და პათოგენის ტიპის დადგენის შემდეგ.
თუ დაავადება ბაქტერიული ხასიათისაა, რომელშიც ცოცხალი მიკროორგანიზმებია, მაშინ ინდივიდუალურად შერჩეული ანტიბიოტიკების გარეშე მკურნალობა არაეფექტური იქნება.
პროსტატიტის დროს ძალიან მნიშვნელოვანია სწორი წამლის არჩევა. არის ნივთიერებები, რომლებიც ვერ აღწევს პროსტატის ქსოვილში და მათთან მკურნალობა უსარგებლო იქნება. და არსებობს მთელი რიგი ანტიბიოტიკები, რომლებსაც აქვთ სუსტი ეფექტი. მხოლოდ ექიმს შეუძლია აირჩიოს მკურნალობის ტაქტიკა.
პროსტატიტის მწვავე ფორმის დროს ინიშნება არასტეროიდული პრეპარატები.
დაავადების მწვავე ფაზაში შესაძლოა საჭირო გახდეს ანტიბიოტიკის მძლავრი დოზა, როდესაც დაავადების მსუბუქი სიმპტომებით შეიძლება გამოყენებულ იქნას უფრო ნაზი საშუალება.
დაავადების ქრონიკულ სტადიაზე ინიშნება ალფა-ბლოკატორები. პაციენტს შეიძლება დაენიშნოს დიურეზულები.
ინფექციური ფლორის არსებობისას მას შეუძლია შეაღწიოს შარდის ბუშტში, რაც გამოიწვევს მწვავე ცისტიტის განვითარებას. ექიმმა შეიძლება დაგინიშნოთ შარდმდენები და სასმელის რეჟიმი შარდის ბუშტის აქტიური დაცლასთვის.
პროსტატიტის დროს პროსტატის ჯირკვალი შეშუპებულია და შეშუპების შესამსუბუქებლად მამაკაცს უნიშნავენ ანტიანდროგენებს. ეს პრეპარატები დროებით ამცირებს სეკრეციას და ბლოკავს სისხლის ნაკადს. შეიძლება დაინიშნოს ცივი კენჭები. ისინი ხელს უწყობენ პროსტატიტის შეშუპებას, ანთებას და ამცირებენ სისხლის ნაკადს. ბევრი ექიმი ერიდება სიცივის გამოყენებას ანტიბიოტიკებით მკურნალობისას, რადგან აღმოაჩენს, რომ სისხლის ნაკადის შეფერხებასთან ერთად, წამლები არ აღწევს პროსტატის ქსოვილში და არ არსებობს შესაბამისი მკურნალობა.
თუ მკურნალობის კურსის შემდეგ არ არის კლინიკური პასუხი ანტიბიოტიკებზე, მაშინ ეს უნდა გახდეს პროსტატის აბსცესზე ეჭვის მიზეზი. ასეთი პათოლოგიის აღმოსაფხვრელად აუცილებელია ქირურგიული ჩარევა, წინააღმდეგ შემთხვევაში შედეგები შეიძლება იყოს არაპროგნოზირებადი.
ხშირად პროსტატიტის მქონე პაციენტებს უნიშნავენ პროსტატის მასაჟს, რომელიც კეთდება ანუსის მეშვეობით. მაგრამ დაავადების მწვავე ფაზაში, როდესაც არის ანთება, ხდება ჯირკვლის შეშუპება და ინფექცია პროგრესირებს, მასაჟი კატეგორიულად უკუნაჩვენებია, რადგან ბაქტერიები ადვილად ვრცელდება შარდსა და სისხლში, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს სეფსისი, რასაც სერიოზული შედეგები მოჰყვება. სიკვდილამდე.
მძიმე პროსტატიტის ბიოფსია არ ტარდება. სისხლის, შარდის, ნაცხისა და ექოსკოპიის ანალიზის საფუძველზე მიღებული მონაცემები საკმარისია სწორი დიაგნოზის დასადგენად და პაციენტის მდგომარეობის სამკურნალო და შემსუბუქების მედიკამენტების შესარჩევად.
თუ არსებობს პროსტატიტის ნიშნები და სიმპტომები, სასწრაფოდ უნდა მიმართოთ უროლოგს ან ანდროლოგს. ის აირჩევს, რომელი მედიკამენტებია პაციენტისთვის შესაფერისი პათოლოგიის ეფექტურად სამკურნალოდ. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ჩაიტაროთ თვითმკურნალობა.