მამაკაცებში შარდსასქესო სისტემის ყველაზე გავრცელებული პათოლოგია არის პროსტატის ჯირკვლის ანთებითი დაავადება. სტატისტიკის მიხედვით, პროსტატიტის დიაგნოსტირება ხდება მოწიფული ასაკის ყოველ 10 პაციენტში. ადეკვატური მკურნალობის გარეშე დაავადება სწრაფად პროგრესირებს, იწვევს სერიოზულ გართულებებს და გავლენას ახდენს მამაკაცის სექსუალურ ცხოვრებაზე.
დაავადების სიმპტომები
ნებისმიერი დაავადების მკურნალობა უფრო ადვილია, როდესაც ის ადრეულ ეტაპზეა დიაგნოზირებული. პროსტატიტი მიმდინარეობს როგორც მწვავე, ასევე გართულებული ფორმით - ქრონიკული, რაც ხდება პროსტატის უგულებელყოფილი ანთების შემთხვევაში. დაავადების სიმპტომები და მკურნალობა განსხვავებულია და დამოკიდებულია მის სტადიაზე და ტიპზე. პათოლოგიის მწვავე კურსის დროს მამაკაცი განიცდის:
- შარდვის გაძნელება. ერთ-ერთი პირველი ნიშანია შარდის გამოყოფის პრობლემა შარდსაწვეთის შევიწროების გამო. ადრეულ სტადიაზე პროსტატა იწყებს ზომით ზრდას და ოდნავ შეკუმშავს სადინრებს.
- ტკივილი მუცლის ქვედა ნაწილში, რომელიც ყველაზე ხშირად ირღვევა ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ ან დღის ბოლოს. მგრძნობელობისა და ინტენსივობის ტკივილი განსხვავებულია: ისინი შეიძლება იყოს მოზიდვა, ჭრა, მტკივა. შემდეგ ისინი ვრცელდება სკროტუმზე და პენისზე და დეფეკაციის დროს შეჰყავთ სწორ ნაწლავში. დაავადება იწვევს ყაბზობის გაჩენას, რაც მხოლოდ ზრდის პროსტატის ჯირკვალში ანთებით პროცესს.
- Ხშირი შარდვა. მამაკაცს, რომელსაც მანამდე არ გაუღვიძია შარდის ბუშტის დასაცარიელებლად, დაავადების დაწყებისას შეიძლება ღამით 1-2-ჯერ წავიდეს ტუალეტში. პროსტატიტის სხვა ფორმაზე გადასვლისას შარდვის სურვილი მცირდება. შარდის ბუშტის გადატვირთულობის შთაბეჭდილებას ტოვებს, ტუალეტში გასვლის შემდეგ კი - არასრული დაცლა.
- შარდის ვიზუალური ცვლილება. შარდში პათოლოგიის განვითარების ადრეულ ეტაპზე შეიძლება გამოვლინდეს ჩირქოვანი ან სისხლის მინარევები.
- სექსუალური დისფუნქციის გაჩენა. მამაკაცებს ეაკულაციის დროს აღენიშნებათ ერექციის პრობლემები და ძლიერი ტკივილი.
- სხეულის ტემპერატურის ხანგრძლივი მატება 39 გრადუსამდე, რასაც თან ახლავს შემცივნება, სისუსტე და სხეულის ტკივილი.
დაავადების სიმპტომების უმეტესობა აშკარად ვლინდება. მამაკაცის ამოცანაა გულდასმით აკონტროლონ სხეულის მდგომარეობა და მისი ცვლილებები, არ გამოტოვონ პირველი ნიშნები და არ დაუშვან პათოლოგია ქრონიკულ სტადიაში გადაიზარდოს.
პროსტატის ჯირკვლის ანთების პირველი გამოვლინებები ძლიერი სქესის წარმომადგენლებში უგულებელყოფილი ფორმით თითქმის იგივეა, რაც დაავადების მწვავე ფაზაში. მაგრამ მათ თან ახლავს ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა:
- ლიბიდოს დაქვეითება, სქესობრივი აქტის დროს ერექციის გაქრობა, სპერმაში სისხლის გამოვლენა.
- შარდვის ხშირი სურვილი, შარდის ბუშტის სისავსე, შარდში თეთრი ფანტელები. გამწვავების დროს მამაკაცს შეიძლება მთლიანად ჩამოერთვას შარდის ბუშტის დაცლის უნარი, ვინაიდან ანთებული პროსტატი ბლოკავს შარდის გადინებას ურეთრაში.
- დეპრესია, უძილობა ან ძილიანობა. მამაკაცები, რომლებსაც აწუხებთ ისეთი დაავადება, როგორიცაა პროსტატიტი, ხშირად განიცდიან ბრაზის ან აგრესიის შეტევებს ფსიქო-ემოციურ აშლილობასთან.
სწორი დიაგნოზის დასმისას შეცდომების თავიდან ასაცილებლად, აზრი აქვს რამდენიმე ექიმთან და სხვადასხვა დაწესებულებაში გასინჯვას. პროსტატიტის სიმპტომები და მკურნალობა, ისევე როგორც შარდსასქესო სისტემის ნებისმიერი სხვა დაავადება, არ არის პრობლემა, რომელიც უნდა გადაიდოს ან დაზოგოს ჯანმრთელობაზე.
განვითარების მიზეზები
პათოლოგიის ძირითადი მიზეზის დადგენა თითქმის შეუძლებელია. ამავდროულად, არც თუ ისე ცოტაა პროვოცირების ფაქტორები, თითოეული მათგანი ძალიან სერიოზულია, განსაკუთრებით მამაკაცის ჯანმრთელობის უგულებელყოფის ჩვევის გათვალისწინებით. ძირითადი მიზეზები:
- მენჯის არეში შეშუპების წარმოქმნა. მათ ახასიათებთ ნელი სისხლის მიმოქცევა, რომლის დროსაც ქსოვილების კვება უარესდება, ჩნდება შეშუპება და ირღვევა კაპილარების ფუნქციონირება.
- ჰიპოთერმია. ერთხელაც გაყინვის შემდეგ, თავად მამაკაცები პროსტატის ჯირკვლის ანთების განვითარების პროვოცირებას ახდენენ.
- უმოძრაო ცხოვრების წესი, რომელშიც ძლიერი სქესის წარმომადგენლები საათობით სხედან ერთ პოზაში. არანაკლებ მავნე ფაქტორია ვიბრაციასთან დაკავშირებული სამუშაო (ტრაქტორის ოპერატორები, მძღოლები). მუდმივი შერყევის დროს ზიანდება პერინეუმი, სუსტდება მენჯის არეში არსებული ორგანოები, რაც დამატებით პირობებს ქმნის ანთების დასაწყებად.
- გადატანილი ვენერიული დაავადებები. სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციები პროსტატის გვერდის ავლით არ შეუძლიათ. მკურნალობის შემდეგაც კი იმუნიტეტი იკლებს და პროსტატის ჯირკვალი დაუცველი ხდება.
- განავლის შეკავება. ყაბზობა ზრდის სტრესს სწორი ნაწლავის დაცლისას, პროსტატის ტრავმატიზაციას. გარდა ამისა, ძლიერდება სტაგნაცია და ხდება ტოქსინების საპირისპირო შეწოვა, მათ შორის მჭიდროდ განლაგებულ პროსტატის ჯირკვალში.
- ექსტრემები ინტიმურ ცხოვრებაში. სექსის დეფიციტი და ჭარბი თანაბრად უარყოფითად მოქმედებს რეპროდუქციულ ჯანმრთელობაზე. გადაჭარბებული აქტივობისას პროსტატი ცვდება და აბსტინენცია ზრდის მასში სტაგნაციას.
- სქესობრივი კავშირის შეწყვეტა. როგორც კონტრაცეფციის მეთოდი, იგი აღიარებულია, როგორც არაეფექტური და ძირს უთხრის მამაკაცის ჯანმრთელობას. ფიზიოლოგიური პროცესის კონტროლის მცდელობა, რომელიც უკვე მიმდინარეობს, ძალიან საზიანოა.
- ალკოჰოლური სასმელების ბოროტად გამოყენება, არასწორი კვება. ეს ორი ფაქტორი იწვევს პროსტატის შეშუპებას და ავთვისებიანი ნეოპლაზმების გაჩენას.
- უროლოგიური დაავადებები. რეპროდუქციულ სისტემასთან მჭიდრო ანატომიური კავშირის გამო, შარდსასქესო სისტემაში ანთებითი პროცესები შეიძლება ოდნავ დაბლა შეაღწიოს და პროსტატაზე დაზარალდეს.
მიზეზების იდენტიფიცირებით, რამაც ხელი შეუწყო ანთების განვითარებას, უროლოგი ინდივიდუალურად ირჩევს მკურნალობას, არასასურველი ფაქტორების გამორიცხვით.
მკურნალობის მეთოდები
პროსტატის ჯირკვლის ანთების თერაპია უნდა იყოს ყოვლისმომცველი. დაავადების დიაგნოსტიკის შემდეგ ექიმი, როგორც წესი, განსაზღვრავს მკურნალობის ინდივიდუალურ რეჟიმს. დადებითი ეფექტის მისაღწევად პაციენტს მინიმუმ 4-6 თვე სჭირდება. დღესდღეობით მრავალი განსხვავებული მეთოდი გამოიყენება სამკურნალოდ, მათ შორის მედიკამენტოზური თერაპია, ფიზიოთერაპიული პროცედურების გამოყენება და მასაჟი. ოფიციალურ მედიცინაში ეს მეთოდები აღიარებულია, როგორც ყველაზე ეფექტური და უსაფრთხო ძლიერი სქესის ჯანმრთელობისთვის.
კვალიფიციური ფსიქოთერაპია ითვლება თანაბრად მნიშვნელოვან ღონისძიებად, რადგან მუდმივი მტკივნეული შეგრძნებები და პრობლემები, რომლებიც წარმოიშვა ინტიმურ ცხოვრებაში, უარყოფითად მოქმედებს არა მხოლოდ პაციენტის ზოგად კეთილდღეობაზე, არამედ მის ფსიქოლოგიურ მდგომარეობაზე.
სამედიცინო თერაპია
ქირურგიული მკურნალობა ნაჩვენებია იმ შემთხვევებში, როდესაც სამედიცინო ზომებმა შედეგი არ გამოიღო ან პროსტატის ჯირკვალი ბლოკავს შარდის გადინებას. ოპერაციამ შეიძლება გამოიწვიოს უნაყოფობა, ამიტომ ის არ ინიშნება ახალგაზრდა მამაკაცებისთვის.
ინფექციური პროსტატიტის დროს ტარდება ანტიბაქტერიული თერაპია. როდესაც პათოლოგიის მიზეზი არ არის ბაქტერიები ან ვირუსები, ანტიბიოტიკოთერაპია უაზროდ ითვლება. პროსტატის კუნთების მოდუნების, შარდის გადინების გასაუმჯობესებლად და პერინეუმის არეში ტკივილის შესამსუბუქებლად გამოიყენება ალფა-ბლოკატორები.
კუნთების რელაქსანტები ხელს შეუწყობს ტკივილის შემცირებას და კუნთების დაძაბულობის აღმოფხვრას მენჯის არეში. სერიოზულად დაავადებულ პაციენტებს ენიშნებათ წვეთები შარდმდენი საშუალებებით, რომლებიც ხელს უწყობენ შარდის უხვად გამოყოფას და ხელს უშლიან ორგანიზმის შემდგომ ინტოქსიკაციას.
მკურნალობის კურსი ბოლომდე უნდა დასრულდეს, თუნდაც დაავადების სიმპტომები მთლიანად გაქრეს. პროსტატიტის ნიშნები ხშირად ქრება ანტიბიოტიკოთერაპიის დასაწყისშივე, მაგრამ მკურნალობის შეწყვეტისას ისინი ქრონიკული ხდება.
არაბაქტერიული პროსტატიტი მოითხოვს მკურნალობის განსხვავებულ რეჟიმს. იგი შედგება ანალგეტიკების და სიცხის დამწევი საშუალებების მიღებაში.
ძირითადი მკურნალობის პარალელურად, უროლოგი დანიშნავს დამხმარე თერაპიას, რომელიც მოიცავს წოლით დასვენებას, დიდი რაოდენობით წყლის დალევას და საცურაო აბაზანების მიღებას. პაციენტებმა უნდა დაიცვან დიეტა, რომელიც ზღუდავს ალკოჰოლს, კოფეინს, ცხიმოვან და ცხარე საკვებს.
პროსტატის ჯირკვლის ქრონიკული ანთების დროს ყველაზე ეფექტური საშუალებაა პროსტატის რეგულარული მასაჟი, რომელიც ამცირებს ხელახალი ანთების ალბათობას. მკურნალობის კურსი შედგება 10 სესიისგან. პროცედურების უკუჩვენებაა სწორი ნაწლავის კიბო და პროსტატიტის გამწვავება.
ფიზიოთერაპია გამოიყენება არა მხოლოდ სამკურნალოდ, არამედ პროფილაქტიკისთვისაც. ის აუმჯობესებს სისხლის მიმოქცევას, ზრდის კუნთების ტონუსს, აჩქარებს ქსოვილების რეგენერაციას და ზრდის უჯრედების გამტარიანობას. აკრძალულია ამ მეთოდის გამოყენება მაღალი წნევის, ტემპერატურის, ეპილეფსიის, კიბოს, urolithiasis, ანემიის, თირკმელებისა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების დროს.
რექტალური სუპოზიტორების გამოყენება ამცირებს უარყოფით გავლენას შინაგანი ორგანოების ფუნქციონირებაზე. სუპოზიტორები შეიძლება შეიცავდეს ანტიბიოტიკებს, მწვანილებს, სპაზმოლიზურ საშუალებებს. ისინი აღმოფხვრის შეშუპებას, ათავისუფლებს ანთებას და აღადგენს შარდვას.
ხალხური გზები
პათოლოგიური თერაპია სახლში ალტერნატიული მედიცინის რეცეპტების გამოყენებით ეფექტურია მხოლოდ ადრეულ ეტაპზე. ანთების ძირითადი სიმპტომების აღმოსაფხვრელად მრავალი გზა არსებობს:
- შემწვარი გოგრის თესლს (500გრ) ახვევენ ხორცსაკეპ მანქანაში, შემდეგ უმატებენ თაფლს (200გრ) და კარგად ურევენ. გოგრის-თაფლის ნარევიდან კეთდება ბურთულები, რომლებიც არ აღემატება ნიგოზს. იხსნება ყოველ ჭამამდე ნახევარი საათით ადრე, 1 ცალი 2-3 წუთის განმავლობაში. პროდუქტი ინახება მაცივარში. გოგრის თესლი შეიცავს დიდი რაოდენობით თუთიას, რომელიც აუცილებელია შარდსასქესო სისტემის ნორმალური ფუნქციონირებისთვის.
- დაქუცმაცებულ და გამხმარ ასპენის ქერქს (100 გრ) ათავსებენ ნახევარლიტრიან ქილაში და ასხამენ არაყს (200 გრ). კონტეინერი მჭიდროდ დახურულია, დატოვეთ ბნელ ადგილას შესასხურებლად. ორი კვირის შემდეგ ნაყენს ფილტრავენ და სვამენ 20 წვეთს, გაზავებენ მეოთხედ ჭიქა წყალში 3-ჯერ დღეში ჭამის წინ.
- თაფლს (1 ჩ/კ), კვერცხს (1 ჩ/კ) ურევენ ჭვავის ფქვილს (3 ს/კ), ცომისგან ამზადებენ თხელ სუპოზიტორებს, რომელთა დიამეტრი უნდა იყოს არაუმეტეს 1 სმ. სანთლები ინახება მაცივარში. დილა-საღამოს შეჰყავთ ანუსში სწორი ნაწლავის დაცლის შემდეგ. მკურნალობის კურსი დაახლოებით 4 კვირაა, შემდეგ იღებენ შესვენებას და იმეორებენ თერაპიას.
- წვრილ სახეხზე წვრილ ხახვს (3 ცალი) ასხამენ, ასხამენ მდუღარე წყალს (3 სუფრის კოვზს) და ადუღებენ ერთი დღის განმავლობაში. დეკორქცია მიიღება 50 მლ ყოველ საათში.
- ფიჭვის ტოტები (200 გრ) ადუღებულ წყალთან ერთად (2 ლ) ხარშეთ დაბალ ცეცხლზე 2-3 საათის განმავლობაში. ადუღების შემდეგ დეკორქცია იქცევა ექსტრაქტად. მოამზადეთ ასეთი კონცენტრატი თბილი აბაზანის მიღებამდე. წყლის დონე არ უნდა იყოს უფრო მაღალი ვიდრე მკერდის შუა ნაწილი. მენჯის მიდამოს წამალით შეიზილეთ 15 წუთის განმავლობაში, სანამ სიწითლე არ გამოჩნდება. თერაპია ტარდება ყოველდღიურად 2 კვირის განმავლობაში. აბაზანებს აქვთ ანტიმიკრობული მოქმედება, ანესთეზირებენ და აუმჯობესებენ შარდვას.
რაც არ უნდა კარგი იყოს ხალხური საშუალებების ეფექტი, მათთვის ძნელია კონკურენცია გაუწიონ ფარმაკოლოგიის მიღწევებს. ყველაზე სწორი და ეფექტური გამოსავალი იქნება პროსტატიტის მკურნალობის ინტეგრირებული მიდგომა.